Ai iku. Unë mora gjysmë librin e Robinsonit dhe nisa të lexoja. Në kalive ishte hije. Në kalive ishte fresk. Në kalive ishte qetësi dhe nuk më shqetësonte asnjeri. A nuk është diçka e mrekullueshme të jesh në pushimet e verës? Të shtrihesh diku mbi barin e lagësht dhe të lexosh libra të bukur të cilët të degdisin shumë larg; përtej deteve dhe oqeaneve dhe të shpien tek një ishull i gjelbëruar, duke ndjekur hap pas hapi atë njeri të çuditshëm, gjysmë të zhveshur dhe të thekur fort nga dielli përvëlues. Këmbëzbathur dhe me dy pushkë në sup. Me dylbinë varur në qafë dhe me pisqollën ngjeshur në brez, me papagallin te supi dhe me ombrellën prej lëkure dhie në dorë, ashtu siç po bëja unë tani?
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen