Pasi u mbush plot me ujë, E Premtja e Gjysmë me vazon në të dyja duart, unë me qesen e plastmasit në dorë u nisëm me nxitim për tek shtëpia e Nastos. U futëm në rrugicë dhe mbajtëm vesh. Nga oborri vinin disa zhurma të lehta dhe zëri i Nastos që me siguri fliste me të ëmën, se përveç saj në atë shtëpi vetëm macja ishte. Lamë përtokë ato që kishim në duar dhe pasi u ngritëm mbi majat e gishtave, hodhëm sytë në oborr. Telat në të cilët ndeheshin rroba për t'u tharë lëkundeshin, gjë që do të thoshte se Nastoja apo e ëma ose ishte duke ndehur rroba të porsalara, ose po mblidhte rrobat e thara, gjë që për ne ishte njëlloj.
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen