Të hollat e fituara nga llotaria dhe të shpenzuara
sa andej-këtej, mbarohen dhe ata papritur mbeten pa asnjë kacidhe në xhep. Si
me magji ndryshon ndaj tyre edhe sjellja e njerëzve të cilët sa kohë që kishin
të holla, u buzëqeshnin me nderim e dashamirësi, ndërsa tani i shohin me
përçmim. Një të premte, me anë të Kronosit
djemtë shkojnë përsëri në ditën e hënë që do vijë. Kopjojnë nga gazeta numrat
fitues të llotarisë dhe kthehen në kohën reale, duke luajtur me ata numra.
Fitojnë përsëri llotarinë, gjë që tek banorët ngjall habi të papërshkruar. Dhe
përsëri ata që i kishin parë me përçmim, nisin t'u buzëqeshin me nderim e
dashamirësi!
Me të hollat e fituara, djemtë vendosin të bëjnë
gërmime në të dalë të qytetit ku thuhej se nën tokë ndodhej një qytet i lashtë
ilir. Pajtojnë tre punëtorë me pagesë të cilët janë përtacë, hileqarë dhe
mashtrues dhe e kanë mendjen si të zhvatin sa më shumë të holla me anë të
mashtrimeve.
Me ndihmën e Kronosit
djemtë shkojnë disa minuta para përplasjes së “Titanikut” me aisbergun dhe
zgjojnë timonierin i cili ishte duke fjetur, duke shpëtuar kështu mijëra njerëz
nga katastrofa më e madhe detare.
Një mesditë djemtë vendosin të shkojnë në kohën e
qytetit të lashtë. Atje njihen me princin Onasio, djalin e vetëm të mbretit
Agon. Andi, që mban syza optikë, ia dhuron syzat e veta motrës së Onasios e
cila nuk sheh mirë duke e bërë të shohë qartë, gjë që shkakton habi tek ajo
vetë dhe tek prindërit e saj. Gjatë ditëve që jetojnë në qytetin e lashtë,
djemtë bëhen dëshmitarë të komplotit dhe vrasjes së mbretit Agon dhe të riteve
të varrimit të tij me therje kuajsh, gjë që i detyron djemtë të kthehen sa më
parë në kohën reale.
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen