Përfundon ndërtimi i shtëpisë së re. Ndërkaq
vazhdojnë provat e fshehta të orkestrës. Gjatë festës, vënë re se të gjithë
kanë përgatitur në fshehtësi diçka për të befasuar shokët. Mbi të gjitha pëlqehet
pamasë një skeç i cili paraqet takimin me Kinga Kungën dhe përleshjen me të për
t’ia rrëmbyer Kronosin, skeç që
shoqërohet me një këngë humoristike e cila i zbavit pamasë dëgjuesit.
Mendimi se të egrit e dinë se në ishull ndodhen
djemtë, i detyron këta të marin masa mbrojtjeje ndaj tyre. Në të gjithë
shtigjet ata ngrejnë kurthe e leqe në të cilët kur të vijnë të egrit në ishull
do përpiqen ta tërheqin drejt tyre Kinga Kungën.
Një ditë djemtë zbulojnë hyrjen e një shpelle në
të cilën gjejnë një skelet njeriu dhe një arkë metalike të çarë ndoshta me
kazmë në të cilën gjejnë një disk prej lënde të panjohur që ndryshon
vazhdimisht ngjyrat për të cilin Andi beson se ai mund t’i përkasë një kohe më
të vonë edhe se ajo e djemve.
Ndërkaq djemtë ndjehen më të rritur dhe më të
stërvitur për t'u përballur për një ndeshje për jetë a vdekje me të egërit. Më
në fund të egrit vijnë në ishull. Cullë Qimekuqi i afrohet Kinga Kungës dhe e
tërheq drejt një vendi ku është ngritur kurthi në të cilin Kinga Kunga varet në
ajër i lidhur kokëposhtë. Më në fund djemtë shtien në dorë Kronosin i cili do t'i kthejë në kohën e tyre dhe në qytetin e
tyre.
Para se të ikin përgjithnjë nga Ishulli i Pabanuar
ata derdhin në bakër një pllakë përkujtimore me një tekst mallëngjyes. Me vete Pipkoja
mer Kronosin i cili ndërkohë ka filluar të flasë rrjedhshëm dhe është shumë i
pacipë në të folur me të tjerët.
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen